 |
Ο William Burroughs στην οδό Gît-le-Cœur στο Παρίσι (στον δρόμο αυτό βρισκόταν το Beat Hotel). Η φωτογραφία είναι του σκηνοθέτη Antony Balch και προέρχεται από το αμερικανικό περιοδικό RE/Search #4/5 του 1982.
|
Κ αι κάτι ακόμη. Πότε ακούστηκε, ας πούμε με κάπως επίσημο τρόπο, για πρώτη φορά το όνομα του Burroughs στην Ελλάδα; Πριν λίγες ημέρες συζητώντας με τον Νεκτάριο Παπαδημητρίου μου μίλησε για ένα happening που είχε λάβει χώρα το 1963 στοΣυμπόσιον στην Πλάκα, και το οποίον είχαν οργανώσει οι Πάνος Κουτρουμπούσης και Δημήτρης Πουλικάκος. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα, είχε διαβαστεί και κείμενο του Burroughs.
Ο Νεκτάριος που έχει το πρόγραμμα εκείνης της εκδήλωσης, μου είπε επίσης πως ήταν γραμμένο με κάπως ευτράπελο τρόπο, αφού αναφερόταν σ’ αυτό (στο πρόγραμμα) ακόμη και η ώρα έναρξης κάθε διαφορετικής ανάγνωσης ή συμβάντος με ακρίβεια δευτερολέπτου. Γυρνώντας στο σπίτι επιχείρησα να βρω περισσότερα στοιχεία μέσω internet. Από μια συνέντευξη του ιδίου του Κουτρουμπούση στο site του Τέου Ρόμβου διαβάζω: «Το ‘Πάλι’ βγήκε το χειμώνα του 1963-64. Πριν ένα χρόνο περίπου είχαμε κάνει με τον Δημήτρη Πουλικάκο ένα ‘συμβάν’ με γενικό τίτλο ‘Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ή Δοκιμαστικοί Σωλήνες’ στο κέντρο Συμπόσιον που είχε ανοίξει ο Γιώργος Μπουκουβάλας στην Πλάκα (σ.σ. πρωτεργάτης των μπουάτ στην Ελλάδα), όπου εκδηλωθήκαμε εν λευκώ, και μετά παρόλο που πολλοί είχαν αηδιάσει απ’ αυτή την εκδήλωση και μας γλωσσοτρώγανε, εμάς μας πήραν τα μυαλά αέρα και σκεφτόμασταν πώς να σκαρώσουμε κάνα περιοδικό για να ‘συνεχίσουμε τον αγώνα’». Και από το βιβλίο του Μανώλη Νταλούκα Ελληνικό Ροκ [Άγκυρα, Αθήνα 2006]: «Στο ίδιο πνεύμα, στις 17 Απριλίου του 1963, δύο της παρέας, ο Δημήτρης Πουλικάκος και ο Πιτ Κουτρουμπούσης διοργανώνουν βραδιά ποίησης και ταχυδράματος. Η σουρεαλιστική αυτή παράσταση ονομάζεται Δοκιμαστικοί Σωλήνες και γίνεται στο κέντρο Συμπόσιο στην Πλάκα. Εκεί, εκτός από δικά τους ποιήματα, διαβάζουν Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, για πρώτη φορά Burroughs και Kerouac και ταχυδράματα του Αντώνη Ευθυμιάδη».
Ο Νεκτάριος που έχει το πρόγραμμα εκείνης της εκδήλωσης, μου είπε επίσης πως ήταν γραμμένο με κάπως ευτράπελο τρόπο, αφού αναφερόταν σ’ αυτό (στο πρόγραμμα) ακόμη και η ώρα έναρξης κάθε διαφορετικής ανάγνωσης ή συμβάντος με ακρίβεια δευτερολέπτου. Γυρνώντας στο σπίτι επιχείρησα να βρω περισσότερα στοιχεία μέσω internet. Από μια συνέντευξη του ιδίου του Κουτρουμπούση στο site του Τέου Ρόμβου διαβάζω: «Το ‘Πάλι’ βγήκε το χειμώνα του 1963-64. Πριν ένα χρόνο περίπου είχαμε κάνει με τον Δημήτρη Πουλικάκο ένα ‘συμβάν’ με γενικό τίτλο ‘Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ή Δοκιμαστικοί Σωλήνες’ στο κέντρο Συμπόσιον που είχε ανοίξει ο Γιώργος Μπουκουβάλας στην Πλάκα (σ.σ. πρωτεργάτης των μπουάτ στην Ελλάδα), όπου εκδηλωθήκαμε εν λευκώ, και μετά παρόλο που πολλοί είχαν αηδιάσει απ’ αυτή την εκδήλωση και μας γλωσσοτρώγανε, εμάς μας πήραν τα μυαλά αέρα και σκεφτόμασταν πώς να σκαρώσουμε κάνα περιοδικό για να ‘συνεχίσουμε τον αγώνα’». Και από το βιβλίο του Μανώλη Νταλούκα Ελληνικό Ροκ [Άγκυρα, Αθήνα 2006]: «Στο ίδιο πνεύμα, στις 17 Απριλίου του 1963, δύο της παρέας, ο Δημήτρης Πουλικάκος και ο Πιτ Κουτρουμπούσης διοργανώνουν βραδιά ποίησης και ταχυδράματος. Η σουρεαλιστική αυτή παράσταση ονομάζεται Δοκιμαστικοί Σωλήνες και γίνεται στο κέντρο Συμπόσιο στην Πλάκα. Εκεί, εκτός από δικά τους ποιήματα, διαβάζουν Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, για πρώτη φορά Burroughs και Kerouac και ταχυδράματα του Αντώνη Ευθυμιάδη».
Όσες πηγές ανέφερα στο παραπάνω κείμενο τις είχα (σχεδόν όλες) στο νου μου.
Απλώς, τις ανακάλεσα με αφορμή τα ελληνικά κείμενα που διάβασα τούτες τις μέρες για τον Burroughs. Δεν έψαξα τα πάντα (ό,τι ήταν διαθέσιμο προς εμένα δηλαδή), παρότι έκανα ένα… ταξιδάκι (κανονικό ταξιδάκι εννοώ, άνευ εισαγωγικών, μην παρεξηγηθώ). Επειδή, λοιπόν, μπορεί να υπάρχουν κι άλλες αναφορές σε σχέση με τον Burroughs και την Ελλάδα (από τα seventies ή και νωρίτερα εννοώ) θα ήταν χρήσιμο όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο να το προσθέσει και να μην το φυλάει για το βιβλίο του…
Απλώς, τις ανακάλεσα με αφορμή τα ελληνικά κείμενα που διάβασα τούτες τις μέρες για τον Burroughs. Δεν έψαξα τα πάντα (ό,τι ήταν διαθέσιμο προς εμένα δηλαδή), παρότι έκανα ένα… ταξιδάκι (κανονικό ταξιδάκι εννοώ, άνευ εισαγωγικών, μην παρεξηγηθώ). Επειδή, λοιπόν, μπορεί να υπάρχουν κι άλλες αναφορές σε σχέση με τον Burroughs και την Ελλάδα (από τα seventies ή και νωρίτερα εννοώ) θα ήταν χρήσιμο όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο να το προσθέσει και να μην το φυλάει για το βιβλίο του…
______
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου